Şəki rayonun, Baş Göynük kəndində yaşayan, ordu sıralarından xəstəliyə görə tərxis edilmiş Cəfərov Sarvan Sabir oğlu tərəfindən “Hürriyyət”in redaksiyasına şikayət məktubu daxil olub.
Qəzetimiz vasitəsilə Prezident İlham Əliyevə, social müdafiə naziri Sahil Babayevə, səhiyyə naziri Oqtay Şirəliyevə, müdafiə naziri Zakir Həsənova və digər aidiyyatı qurumların rəhbərlərinə müraciət edən şikayətçinin məktubunu olduğu kimi dərc edirik:
“Əvvəlcə xatırlatmaq istəyirəm ki, Müdafiə Nazirliyinin tərkibində 1992-1996-cı illərdə “N” saylı hərbi hissədə müddətli həqiqi hərbi xidmətdə olmuşam, 25 iyul 1996-cı ildən hərbi hissədə xidmət etmişəm.
Azərbaycan Respublikası ərazi bütövlüyü uğrunda döyüşlərin ən qızğın vaxtlarında(1993-1994) mən bir sürücü kimi hərdən cəbhə bölgəsinə silah-sursat daşımaqla məşğul olmuşam. Elə vaxtlar olurdu ki, idarə etdiyim yük avtomobili cəbhə zonasında olduğu vaxt düşmən artilleriyasının atəşinə məruz qalırdı. Əsasən Fizuli, Beyləqan və Ağdam istiqamətində yüklər daşımışam.
Hərbi xidmət dövründə səhhətimdə yaranan ağrılarla bağlı hərbi hissənin növbətçi tibb məntəqəsində tez-tez müalicə olunmağa başladım. Lakin faydası olmadığı və ağ ciyərlərimdə xəstəlik şiddətləndiyi üçün məni 29 mart 1996-cı ildən Müdafiə Nazirliyinin Mərkəzi Hərbi Ploiklinikasına yerləşdirdilər. 3 aylıq müalicədən sonra, 25 iyul 1996-cı il tarixindən hərbi hissə komandirinin 171 N-li əmri əsasında “Hərbi Xidmət Haqqında” AR qanunun 18-ci maddəsinin “B” bəndinə uyğun olaraq (xəstəliyə görə) ordu sıralarından tərxis edilmişəm. Yəni Müdafiə Nazirliyinin Mərkəzi Polikilinasının verdiyi rəy əsasında Mərkəzi Hərbi Həkim Komissiyasının qərarı ilə şəhadətləndirilmişəm.
Ordudan tərxis edildikdən sonra Şəki Ağ Ciyərlər xəstəxanasında və vərəm dispanserində indiyədək qeydiyyata götürülmüş və müalicə almışam. Əsas həkimim Sevinc xanım olmuşdur. Sağlamlıq vəziyyətimlə əlaqədar fiziki işlər görə bilmədiyim üçün Şəki Mərkəzi Xəstəxanasının baş həkiminə müraciət edərək, uzun müddət keçirdiyim xəstəliklə əlaqədar əlilliyə çıxmağım və göndəriş almağımla bağlı xahiş etdim. Lakin həkim qeyd etdi ki, sənin xəstəlik kağızların köhnəlib, gərək təzədən 6 ay yatıb müalicə alasan ki, belə bir göndəriş verək. Elə Sevinc xanım da baş həkimin dediklərini təsdiqlədi. Axı mən necə təzədən kənddən gəlib Şəki şəhərində 6 ay müalicə alım? Üç yetkinlik yaşına çatmayan uşaq atasıyam. Yoldaşım işləmir və xəstədir. Ünvanlı Sosial yardım üçün müraciət etmişik. DSMF rəhbərinin imzaladığı 24 yanvar 2019-cu il tarixli cavab məktubunda absurd iddia yer alıb(ailə üzvlərinizin əmək qabiliyyətli olmaması, işsiz kimi qeydə alınması və s. şərtlər). Axı üç azyaşlı uşaq işləyə biməz. Mən də sağlamlığımı ordu sıralarında itirib tərxis olunsam da bu günədək kasıb olduğuma görə əlillik dərəcəsi ala bilməmişəm. İndi necə olsun? Bu mənim günahımdır ki, Azərbaycanın ərazi bütovlüyü uğrunda hərbi xidmət keçdiyim zaman sağlamlığımı itirmişəm. Bu günə qədər də deyirlər ki, sən arxa cəbhədə olduğuna görə əlillik dərəcəsi verilmir. Gərək düşmən gülləsindən ağır yaralanmağım lazım idi ki, bu formada hərbidən tərxis olunacağım halda mənə əlillik dərəcəsi veriləcəkmiş. Çox axmaq məntiqdir.
2017-də 2018-ci illərdə Şəki VİTEK-ə etdiyim müraciətlər də nəticəsiz qalmışdır. Bu vicdansız həkimlər mənə yüz cür bəhanələr uydururlar, kağızların köhnəlib, 6 ay xəstəxanada yatmalısan və s. Axı mən də bu Azərbaycanda yaşayıram. Və yaxşı bilirəm, yaxşı tanıyıram ki, istər Şəkidə, istərsə də Zaqatalada əlillik dərəcəsi alanların sayı digər rayonlarınkından dəfələrlə çoxdur.
Bəli, kurort zonası olan bu regionda saxta əlillik dərəcəsi alanlar həddən artıq çoxdur. Amma əksinə olmalı idi. Və çoxu da rüşvətini verib əlillik dərəcəsinə alanda xəstəlik tarixçəsində hansısa xəstəliyinin olması və ya hansısa xəstəxanada yatması barədə bir kəlmə epiqriz yazılmayıb. Özləri də sağlamdırlar.
Doğrudur, məsələn bizim rayonda da son 1 ildə belə saxta əlilliyi olanları tapıb, bir neçəsini gözə kül üfürmək üçün “cəzalandırdılar”. Amma bu heç 2 faiz saxtakarlığın aşkarlanması da deyil. Əgər ƏƏSSM saxta əlilliklə bağlı faktları aşkarlamışdısa, niyə o zaman bir dənə də olsun vicdansız həkim komissiyasının üzvləri cəzalanmadı?
Ona görə ki, nazirliyin komissiyası maddi marqaların təmin olunması müqabilində üzə çıxardıqları sənəd saxtakarlığı, dövlət büdcəsinin mənimsənilməsi faktları hüquqi qiymət verilməsi üçün prokrurorluğa göndərilmədi. Deməli, “Ayının min oyunu varmış, bir armudun başında” zərb məsəli yerinə düşür.
Nazirliyin bu işə rəhbərlik edən daxili audit şöbəsi saxta əlillik məsləsilə bağlı sonda aşkara çıxardığı və rəsmiləşdirdiyi rəqəmlərdən aydın olur ki, respublika üzrə saxta əlillik dərəcəsi almış 30-40 nəfər varmış və bunalara da ödənilən cəmi 3 milyon manat pulun yenidən büdcəyə qaytarılması təmin olunmuşdur. Bərəkallah!
ƏƏSMN- yanında Dövlət Tibbi-Sosial Ekspertiza və Reabilitasiya Xidmətin rəis müavini xanım Gülnarə Hacıyeva isə imzalandığı 26 aprel 2019-cu il tarixli cavab məktubunda bildirir ki, “vətəndaşların əlillik vəziyyəti səhiyyə müəssisəsinin göstərişi ( forma 088) əsasında tibbi-sosial ekspert komissiyaları tərəfindən şəxsin iştirakı olmadan adsızlaşdırılmış sənədlərlə qimətləndirilməklə müəyyən edilir. Göndəriş barədə məlumatlar elektron sənəd formasında əldə edildiyi üçün hər hansı bir dəyişiklikliyin aparılması texniki və hüquqi cəhətdən mümkün deyildir”.
Beləliklə siz Hərbi-Həkim Komissiyasının xəstələnmənin səsbəb əlaqəsi barədə qərarı ilə səhiyyə müəssisəsi tərəfindən ətraflı müayinə və müalicə olunmalı və göndəriş rəsmiləşdirildiyi halda, əlillik vəziyyətiniz sizin iştirakınız olmadan qiymətləndirilib, müvafiq qərar veriləcəkdir”.
Elə mən də bunu istəyirəm. Nəyə görə illərdir ki, rayon həkim komissiyasına ayaq döyürdüm? Hərbi Həkim Komissiyasının rəyi də xəstəliklə bağlı dispanserdə qeydiyyatda və vaxtaşırı müalicə almağım da ortalıqdadır. O zaman qoy forma 088-i yazıb göndərsinlər.
Bəs biz nə istəyirik? Belə süründürməçilik və vicdansızlıq olmaz axı. Bunları əvvəl-axır bir məsuliyyətə cəlb edən olacaqmı? Axı onlar da yaxşı bilir ki, ağır xəstəliyimə görə ordudan tərxis edilmişəm, sağlamlığımı nisbətən qorumaq və ayaq üstə durmaq üçün borca xərcə düşüb müalicə alıram. Həkimlər də yaxşı bilirlər ki, sağlamlığım əldən gedib. Amma…
Mən Azərbaycanın ağır vaxtlarında, 1992-1996-cı illərdə sağlamlığımı ordu sıralarında birdəfəlik itirməmişəm ki, vicdansız məmurlar, həkimlər məni əsassız olaraq qapılarda süründürsünlər. Onlar da çox yaxşı bilirlər ki, xəstəliyim heç vaxt sağalan deyil. Ölməmək üçün dərmanlar qəbul edirəm. O zaman səhiyyə naziri cənab Oqtay Şirəliyevdən və ƏƏSM naziri cənab Sahil Babayevdən xahiş edirəm ki, mənim məsələmə yerli həkimləri və məmurları vicdanla yanaşsınlar, qanundaxilində (istər əlilliklə, istərsə də ünanlı sosial yardımla bağlı) həll etsinlər. Yox edə bilmirlərsə, açıq desinlər ki, sənə 2-ci və ya 3-cü qrup əlillik verə və 088 saylı forma verə bilmərik. Hər şeyin haqqı var. Get ödə, sonra gəl yanımıza. Mən də başımı götürüb ölkədən rədd olum gedim birdəfəlik.
Ali Baş Komandan cənab İlham Əliyev! Sizin biz hərbicilərə, xüsusən də sağlamlığını itirmiş hərbiçilərə qarşı həssas yanaşmağınızın dəfələrlə şahidi olmuşuq.
Sizdən çox xahiş edirəm ki, mənim sağlamlığımın hərbi xidmət zamanı itirildiyini və hazırda da əziyyət çəkdiyimi nəzərə alaraq lazımi köməklik göstərilməsi üçün Səhiyyə Nazirliyinə və Əmək və Əhalinin Sosial Müdafisəi Nazirliyinə göstəriş verəsiniz. Öncədən təşəkkür edirəm”.
Hurriyyet.org
Redaksiyadan: Yazıda adları qeyd olunan qurumların və şəxslərin mövqeyini dərc etməyə hazırıq.
