Cavanşir Feyziyev ətrafında cərəyan edən hadisələr bir daha Azərbaycan parlamentinin nüfuzu məsələsini gündəmə gətirdi. İstər Böyük Britaniya Məhkəməsinin məlum qərarı, istərsə də Feyziyevin bundan sonrakı isterik davranışları, mətbuatın aparıcı isimlərini təhqir edərək, müxtəlif ağır cinayətlərdə suçlaması Milli Məclisə çirkli biznes sahiblərinin, təsadüfi və qeyri-adekvat şəxslərin düşməsinə dair illər boyu mövcud olan təsəvvürləri daha da gücləndirmiş oldu. Həmçinin, Feyziyevə mətbuat tərəfindən verilən cavabların bir ucu təbii olaraq, parlamentə də dəyir…
İlk öncə, Azərbaycan–Böyük Britaniya və Azərbaycan–Fransa parlamentlərarası işçi qruplarının rəhbəri də daxil olmaqla müxtəlif parlament strukturlarında təmsil olunan bu adamın Böyük Britaniya məhkəməsinin çıxardığı qərardan sonra özünün könüllü olaraq istefa verməsi və mandatla vidalaşması gərək idi. Ancaq Azərbaycanda istefa mədəniyyətinin formalaşmadığını nəzərə aldıqda, Feyziyevin öz xoşu ilə istefa verəcəyi, ya da heç olmasa səhvini, günahını etiraf edəcəyini düşünmək sadəlövhlük olardı…
Nəticədə özündən arxayınlıq həddi qıcqıran bu deputat “ayıbına kor olmaq” əvəzinə onun barəsində çıxarılan məhkəmə hökmü barədə məlumatı paylaşan və bunu şərh edən mətbu orqanların rəhbərlərinə qarşı açıq təhqir və cinayət ittihamları ilə çıxış etdi. Lakin maraqlıdır ki, başqa vaxt özlərini mətbuatın dostu kimi göstərən, hansısa çıxışının dərc edilməsi üçün mətbu orqanların qapılarını döyən, bəzən hətta onları dəng edən millət vəkillərinin əksəriyyəti susur…
Təbii ki, burada kimdənsə öz həmkarını hansısa məişət səviyyəli hərəkətə, xətaya, şəxsi məsələyə və s. görə qınaması tələb olunmur. Söhbət bir millət vəkilinin bütünlükdə Milli Məclisin nüfuzuna, ümumilikdə parlament institutuna vurduğu zərərdən, zərbədən gedir!
Britaniya məhkəməsinin Feyziyevlə bağlı qərarı zatən Azərbaycan parlamenti üçün böyük bir ləkə idi. Ancaq bu da azmış kimi, adam hələ mətbuatın üzərinə də yeriyir və parlamentin nüfuzuna daha bir zərbə vurur. Dövlətçilik təfəkkürü, parlament təəssübkeşliyi olan istənilən millət vəkili bu başa bəla deputata layiq olduğu münasibəti göstərməli idi…
Yəqin çoxları anlayırlar ki, bu məsələdə artıq “həmkar təəssübkeşliyi”nin yeri yoxdur və Feyziyevin məsələn, bir qapaza “qurban” gedən Eldəniz Səlimovdan heç nəyi yox, yalnız pulu artıqdır. Onun da parlamentin intizam komissiyasının keçirəcəyi bircə iclaslıq “canı” var. Ancaq belə görünür ki, bütün sahələrdə olduğu kimi, burada da pul, imkan, mövqe amili müəyyən dərəcədə öz sözünü deyir. Hamı bilir ki, ingilislərin müsadirə etdiyi 5 milyon “halal biznesmen” Feyziyevin nəinki bütün varidatının, təkcə xaricdəki maliyyə vəsaitlərinin bəlkə də heç 1 faizi qədər deyil. Yəqin bu səbəbdən heç bir deputat Feyziyev kimi imkanlı həmkarı ilə “üz-göz” olmaq istəmir…
Bütün bunlar isə onu göstərir ki, deputatların bir çoxu üçün parlamentin, dövlətin maraqları Feyziyevlə münasibətlərdən xeyli aşağıda durur!
